Zdaniem ogromnej większości ludzi, wolontariusz to jednostka o anielskiej duszy i bezkresnej dobroci, która bezinteresownie daje innym wszystko, co w niej najlepsze. Praca wolontariuszy traktowana jest zawsze jako przejaw ogromnego altruizmu, wielkiej miłości do człowieka, a przede wszystkim potrzeba ofiarowania siebie. Jednak rozpatrywanie pracy wolontariuszy jedynie w aspekcie wartości, jakie wolontariusz ofiarowuje, przypomina „kopalnie diamentów”, niezwykle cenną i bogatą, której każdy potrzebuje i dzięki której wielu cieszy się szczęściem. Jednak nieustanne czerpanie dóbr z „kopalni” powoduje z czasem ich wyczerpanie, a tym samym spadek wartości kopalni. Gdyby, więc pracę wolontariuszy sprowadzić wyłącznie do ofiarowania siebie, swego czasu i energii na rzecz innych, to zapewne prowadziłyby one do wykorzystania ich zapału i potencjału aż do ich wygaśnięcia. Nie należy, zatem postrzegać pracy wolontariuszy wyłącznie przez pryzmat poświęceń, ale również, a może przede wszystkim, warto zauważyć moc doświadczeń i wartości, które wolontariusz zdobywa dzięki swej pracy.